En başlarda olayın ciddiyetini çok iyi anlayamayan gruptanım sanırım. Yani daha pandemi ilan edilmeden hemen önce seyahatlerime, tabii ki biraz daha dikkatli, özenli, maskeli falan devam ediyordum. Sonuçta hem İstanbul'da hem de yurtdışında işimiz ya da çekimimiz oluyordu.

En son fütursuzca Miami'ye, Superbowl finaline gittim. Hiç tanımadığım İspanyol bir aileyle onların sevinçlerine ortak olup sarmaş dolaş şampiyonluk kutladığıma göre, olayı pek anlayamamıştım sanırım.

Neyse sonra bir şok dalgası vurdu bana. İtalya'dan acayip rakamlar gelmeye başladı.

Orada yaşayan arkadaşlarımla konuştuğumda bana; 'Biz dört haftadır karantinadayız' dediklerindeki şaşkınlığımla birlikte, kendime kızma dönemine de giriş yaptım böylece.

Kendi karantina dönemimi başlattım. Şu anda 48'nci gündeyim. Pollyanna tavrımla, mayıs başında işe başlarız sanıyordum ancak bu dünyada tek başımıza yaşamıyoruz tabii, onu hesaba katmamışım.