“Hep yoğun
bakımdaydı. Bir ara kendine geldi.
‘Yanımızda
bizi bekleyen, yardımcı olacak biri var mı? Canım kebap istedi’ dedi.
‘Kimse yok’
deyince koskoca Müslüm Gürses’in gözünden yaşlar geldi.
İlk kez
ağladığını gördüm. O dağ gibi adam bir anda çöktü. Bir daha konuşamadık. Daha
sonra da fenalaştı” dedi.