Kurtulmuş, “O dönem hiç rol gelmeyince bir kırgınlık oldu mu?” sorusuna şu yanıtı veriyor:

“Bir noktada evet, oldu. Üniversitede çok fazla okulla haşır neşirken ‘Ben galiba artık oyuncu değilim’ dediğim anlar yaşadım. Çünkü tamamen hayatıma odaklanmıştım. Bana gelen projelerin hepsi de çocuk dizileriydi. Herkes beni hâlâ çocuk sanıyordu. Ben de böyle düşünülmesini istemediğim için oyunculuk geri planda kaldı.

20 yaşındaydım ve hâlâ 12 yaşındaki kızın rolü geliyordu. Üniversitenin sonlarına doğru herkes hayatının adımlarını atmaya başlamışken, ‘Ben şimdi ne yapacağım’ diye düşündüm. ‘Neden oyunculuğu bırakıyorum ki? Neden insanlar unutmuyor, sokağa çıktığımda hâlâ ‘Selena’ diyorken... Neden, bu tanınmışlığı kaybediyorum’ gibi soruların cevabını aradım.”

Bir dram dizisinde oynamak istiyorum 
Genç oyuncu, “Selena” dizisi tekrar çekilse ve aynı kadro olursa oynamak istediğini dile getiriyor: “Tabii büyümüş hallerimizle. Üniversiteden mezun bir Nazlı’yı oynamak isterdim.” Kurtulmuş, hayal rolünü ise şöyle anlatıyor: “Bir oyuncunun kendini dram dizilerinde gösterdiğini düşünüyorum. Kendimi ve oyunculuğumu gösterebileceğim bir dram dizisinde oynamak isterdim. Bir genç kızın üzüntülü bir hikayesini mesela... Kendimi oyunculuk açısından da geliştirdiğimi düşünüyorum.”

Benimle büyüyen bir nesil var 
Dilara Kurtulmuş, “Selena”dan bugüne 12 yıl geçtiğini ama hâlâ kimsenin kendisinin büyüdüğüne inanmadığını belirtiyor ve ekliyor:

“Çocuklar beni hâlâ 8 yaşında sanıyor. Ufak çocukların beni tanımasına çok şaşırıyorum. Ben değişmişim gibi geliyor ama ‘değişmemişsin’ diyorlar. Çocuklar bazen beni görünce şaşırıyor ve ‘Selena gerçek mi’ diye soruyor. Yeğenlerim bile diziyi yeni izliyor. Küçükler bacaklarıma sarılıp ‘abla’ diye mesaj atıyor. Bu güzel bir şey, ‘benimle büyüyorlar’ diye düşünüyorum. Hoşuma da gidiyor.”