Binlerce milyonlarca taraftar senden güzel futbol bekliyor. Allah sana bir şans vermiş. Herkese vermemiş. Millet tarafından sevilmek sayılmak... Bunun bir bedeli olacak. Futbolcuyu suçlamak için söylemiyorum, hepimizde var. Sabah geliyorum çimci geliyor, malzemeci geliyor. Niye, işi var diye. Sen kaçta geliyorsun. Saat 4’te idman, 3’te geliyorsun. Gelebilirsin ama işinden heyecan duymalısın. O, 1 kazanıyor sen 100 kazanıyorsun. Biz daha çok yorulacağız.

Yorulmaktan rahatsız olmaktan ziyade yaptığın işten zevk alacaksın. Mutlu olacaksın. Babam bana büyük sermaye bıraktı ben onu kullanıyorum, benim eserim değil ki. Erken geç fark etmez, işinden zevk al. Özverili olmak önemli... Biz iyiyiz. Bu benim için, takım için değil, herkes için geçerli.”

ESKİDEN KALECİLERE ‘APTAL’ DERLERDİ”

Ayakta kalmak için her gün bir şeyler yapacaksın. 1 yıl değil, 50 yıl böyle devam ediyorsun. Ömür bu. 1 gün yalan söyledin milleti kandırdın, cin gibisin. Kendini nasıl kandıracaksın. Ömür boyu böyle mi gider? Düzgün olmak aslında erdemlik değil, çok başarılı bir yöntem. Kaleciliğin verdiği en büyük değer farklı düşünmem. Kaleci farklı duran, farklı giyinendir. Forması bile değişik yahu.

Kaleci çok akıllıdır. Niye o arkası dönük değil, hep önü dönük. Eskiden kaleciye “aptal” derlerdi. Niye derlerdi, kimse kaleye geçmek istemezdi. Koşmayacak adam kaleye geçerdi. Saf derlerdi, halbuki zeki adamdır kaleciler. Hatta geçen yoktu, sırayla geçilirdi. Zeki olmak zorundadır. Öyle bir zamanda takımı kurtarır ki, sabır, özveri... Herkesin hatasını kapatır ama onun hatasını kimse kurtarmaz. Bazen kaleciyi görürsün. Adam 18 dışından şut atar. Kaleci bağırır önündekilere: ‘Niye vurduruyorsun?’ Daha ne istiyorsun, vurdurmasalar ne işin var senin orada?