Bir takımla oynayacaksak zayıf ise ona göre, güçlü ise ona göre niye oynayalım? Kendine göre oynayacaksın. Sahneye çıkan sanatçı da öyle... Bir sanatçı bin kişi önünde güzel söylesin 5 kişiye kötü söylesin, öyle olmaz. Biz işimizle değerliyiz. Oyuncu da öyle...

Beşiktaş’a çok ivme kazandırdınız. Bunun sırrı nedir?

Tek başıma bunu yapamam. Bu ekip işi. Kolay değil. İyi olduğu zaman paylaşım olur, kötü oldu mu tam tersi. Önemli olan ilke ve prensipler. Bunu iyi koruduğunuz zaman olur. Bunu önce başkan ve yönetim yapar. Sonra takım. Takım adına hoca, hocanın altında oyuncu, personel, medya, taraftar, hepsi var... Bu camia büyük...

Benden de, başkandan da önce Beşiktaş vardı, bundan sonra da olacak. “Bensiz olmaz” diyemeyiz. İşler iyi gidince “Ben yaptım” dersin ama kötü gitti mi, öyle demezsin. Mazaret ararsın o zaman senin varlığının anlamı olmaz. İşler dört dörtlük mü, hayır. Daha yapacak şeylerimiz var. Bu kulüp yapısı, ekonomi ile ilgili. Türkiye’nin de sorunu bu. “Şenol, Fikret, Ahmet, Hüseyin yaptı” diyorsun, demek zorunda kalıyorsun. İlkeleri oturtacak tam düzen yok.

Ben buraya erken de geç de gelsem önemli değil. Önemli olan bu sistemde yerim ne? Ben takımı yönetiyorum, yönetim de beni. Benim aldığım her karar yönetimi ilgilendirir. Ben takımı burada yönetirken benim işime karışamaz, ben de oyuncuya karışmam saha içinde. Yapmazsa ne olur, oynatmam. Yönetim işini, ben işimi yapacağım.