Belki de futbolu, hayatın kendisine çok benzediği için bu kadar sevdim. İnişleri, çıkışları, üzüntüleri, sevinçleri, başarıları ve başarısızlıklarıyla...

Ben kariyerim boyunca bunların hepsini yaşadım. Pişmanlıklarım da oldu; ama her gece kafamı yastığa koyduğumda elimden gelenin en iyisini yapmış, terimin son damlasına kadar mücadele etmiş olmanın huzurunu yaşadım.

Şampiyonluklar da gördüm, omuzlarda da taşındım, adıma tribünde şarkılar da söylendi, ıslıklandım da... Ama bir gün bile sırtımdaki formanın kutsallığına ihanet etmedim, başınızı öne eğdirecek bir hareket yapmadım.

Çünkü ben futbolu sokaklarda, tertemiz duygularla sevdim. Futbolcular, profesyoneller, yöneticiler...