Zaman zaman patlamalarım olur ama içime atıyorum. Görüntülerim gergin oluyor. Fenerbahçe maçında olan, gergin maçtı. Penaltı, gol her şeye olumsuz sözlere bir şey demedim. Ama inanın orada ne dediğimi hatırlamıyorum. Basit bir faulde hakemin niyetini okuyarak yanlış yaptım ve sinirlendim. 'Artistik yapılan bir faulü nasıl verdin' diye sinirlendikten sonra arkamı dönüp söylediklerimi hatırlamıyorum.

 Sonra bunu izledim ve üzüldüm. Ceza aldım, ben kendime de ceza verdim. Üstelik de söylediklerimi hatırlamıyorum. 10-15 gün bu olay konuşuldu. Sonrasında çok fazla ceza almamı isteyenler oldu. Ceza aldığım maçta puan kaybettik. Daha fazla ceza alıp, daha fazla konuşmak istiyorlar. Artık aklımıza kötü söz gelince numara koyarız. Mesela 101, 102 diyeceğiz. Hem kötü söz, hem de ceza almamış oluruz. 

Bizde insanların aldığı paralar çok konuşuluyor. Milli Takım'da prim konuşuluyor. Herkes muhasebeci oldu. Bizim işimiz taraftarı memnun etmek. İşini yapıyorsa bırakın alsın. Biz işimizi iyi yapmalıyız. Oynarken önce kendimiz keyif almalıyız. 

Kaybedince dünyamız yıkılıyor. Hayatımız devam ediyor, bu yanlış. Fanatizm öne çıkıyor. İşin aktörleri yerine dış etkenler de para kazanmak istediği için biraz karışıklı var. Daha profesyonellik oturmadı. Sağlıktan girdi, teknolojiden girdi. Buralardan yeni aktörler girdi ve ülkemizde şu an sorunlar var.