Sinek ve böcekleri yiyerek beslenen bitkiler, bu böcek ve sinekler yapraklarını yediklerinde etrafını uyarmak için bazı tepkiler verir. Bitkiler herhangi bir tehlikeye maruz kaldığında diğer bitkileri uyaran çığlıklar atar.
Bu tepki çığlıkları karşısında diğer bitkiler kendilerini koruma altına alır ve böylelikle zarar görmemiş olurlar.
Zarar gören bitki tarafından atılan çığlık, sandığımız gibi sesli bir tepki değil. Çığlık bitkinin savunma sisteminden yayılan kimyasallarla alakalı. Bu çığlık, diğer bitkilere tehlike altında olduğunu belirtmek için salgılanır.
Farklı kokulara sahip bitkiler, tehlike anında aynı kokuyu salgılar. Çığlık olarak nitelendirilen bu tepki de onlar arasındaki ortak dildir. Cornell Üniversitesi tarafından yapılan araştırmada bitkilerin tehlike anında salgıladıkları koku, onlar arasındaki ortak iletişim dili kabul ediliyor